Al maandenlang zijn we aan beide zijden aan het aftellen naar deze dag en eindelijk is het zover, de broer van mijn man en zijn vrouw komen bij ons logeren. Sinds 2014 hebben ze ieder jaar hier bij ons hun vakanties doorgebracht, behalve vorig jaar, toen het door omstandigheden niet mogelijk was voor hen. Daardoor hebben we nu ook zó erg naar hun bezoek uitgekeken.
Vroeg in de morgen stappen we uit ons bed want hun vliegtuig landt al om iets na negen uur en we willen tijdig klaar zijn om hen te verwelkomen.
Een kwartier vroeger dan gepland krijgen we een berichtje dat het vliegtuig geland is, waarna mijn man naar de luchthaven vertrekt. Die ligt hier bijna voor onze deur maar langs de weg is het een tien minuutjes rijden, tegen de tijd dat zij hun bagage hebben is mijn man ter plaatse. Ik zorg ondertussen dat het ontbijt klaar is want ze zullen wel honger hebben na een reis die voor hen al in de nacht begonnen is.
Als ze hier bij ons huisje aankomen verwelkom ik hen heel hartelijk, hier heb ik zo op gewacht. We zien elkaar eigenlijk veel te weinig maar daar is de grote afstand tussen ons schuld aan. Ook als we in België zijn wonen ze bijna 700 kilometer bij ons vandaan en dan ga je niet zomaar snel even bij mekaar op bezoek.
We ontbijten rustig en hebben heel wat bij te praten, daarna worden de koffers uitgepakt. Veel zullen we vandaag nog niet ondernemen na hun vroege vertrek thuis en de vermoeiende reis.
Tegen het avondeten rijden we naar Marathia. Wij gaan iedere zondag bij onze vrienden in de taverne eten en vandaag gaan we met zijn vieren genieten van een lekkere maaltijd. Daarna wandelen we even tot aan het einde van de weg en tonen hen waar ons huurhuisje was. Het is zo jammer dat ze niet hebben kunnen meegenieten van dat droomplekje.
Dan wandelen we terug naar de taverne en laten onze familie de lekkere Frigania - het traditionele gebak van Zakynthos ontdekken, waarna het tijd is om huiswaarts te keren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten