Daar meldt een facebook-vriendin dat ze juist vernomen heeft dat er een brand zou zijn in Lithakia. Ik ga buiten en zie een grote rookpluim tegen de berghelling van Lithakia, ook de anderen hebben nog niets gemerkt van de brand en zijn verrast.
Even later zien we twee blusvliegtuigen en een helikopter die komen helpen en tegen de tijd dat we vertrekken lijkt het grootste leed geleden.
Onderweg zien we zwartgeblakerde berghellingen boven Lithakia. Het brandt toch nog feller dan de overgebleven rookpluimen - die we van bij ons uit zagen - lieten vermoeden en de rook werkt irriterend. We rijden verder door naar Limni Keri en wandelen er even rond.
Ondertussen is de wind flink in kracht toegenomen en zien we dat de brand alsmaar erger wordt, dikke rookpluimen stijgen op langs de berghellingen. De lokale mensen staan buiten en houden het allemaal nauwlettend in de gaten. Gelukkig voor Limni Keri waait de wind de andere kant uit maar het vuur gaat zo te zien wel in de richting van Keri.
Zoals altijd lopen we via de omweg richting Marathia en onderweg stopt een auto, de vrouw zegt ons dat we voorzichtig moeten zijn voor de brand. Ze vermoedt misschien dat wij naar de brand willen gaan kijken maar dat is helemaal niet het geval.
Op de weg naar Keri staan brandweermannen maar er is niemand die ons iets vertelt en we slaan een beetje verder de weg in naar Marathia. De brand woedt nu heel fel en we kijken regelmatig naar de omvang die hij aanneemt.
Ik stuur een sms naar onze Belgische vrienden in Keri om te vragen hoe het met hen gaat en vertel hen dat we denken dat de brand volgens ons in hun richting zou kunnen gaan.
Bij de taverne van onze vrienden aangekomen komt Katherina naar ons toe en verteld dat er in Keri een nieuwe brand is. Ze wijst naar de top van de berg voor hun deur en we zien inderdaad de rook er bovenuit komen. We zetten ons aan een tafeltje en omdat het nog te vroeg is om te eten bestellen we voorlopig alleen iets om te drinken.
Dan gaat mijn telefoon en krijg ik onze Belgische vriend aan de lijn. Als hij hoort dat we in de taverne zijn vraagt hij of we er niet beter aan zouden doen om terug naar huis te rijden. Zij zijn zojuist vrijwillig uit hun huisje in Keri vertrokken en naar Limni Keri gereden.
Er is nog een koppel in de taverne en van hen vernemen we dat de bussen in Agalas klaarstaan om de mensen indien nodig uit hun dorp weg te voeren, zijzelf kunnen niet terug naar Agalas door de brand.
Dat klinkt niet goed en we overleggen met elkaar en met onze vrienden van de taverne. De wind waait niet onze richting op en we zijn hier veilig voor de brand, die aan de andere kant van de berg woedt. Het kan natuurlijk helemaal veranderen als de wind draait en de vlammen onze kant gaat opsturen. Hoe snel het kan gaan hebben we gezien in de tijd dat we in Limni Keri waren en toen we onderweg waren naar Marathia.
Dan komt de dochter des huizes op het terras. Ze heeft juist gebeld met haar zus, die ook op weg was naar de taverne en die vertelde dat de wegen rond Lithakia, Keri en Agalas zijn afgesloten voor iedereen. Zij zijn in Lithakia terug gestuurd. De dochter des huizes weet ondertussen ook te vertellen dat de toeristen in hotel "Keri Village" werden geëvacueerd en de mensen uit het dorp worden weggebracht naar veiliger oorden.
Als de wegen afgesloten zijn zit er niets anders op dan hier te blijven. Van paniek is bij ons geen moment sprake, de zee ligt vlak voor ons en in noodgeval gaan we naar de rotsen. Hopelijk zijn de wegen straks terug open, we vragen al lachend of onze vrienden misschien nog vier slaapplaatsen voor ons kunnen te voorschijn toveren als we niet terug naar huis kunnen.
Van de brand tussen Lithakia en Keri zien we hier in de taverne niets meer omdat we tussen de bomen en achter de bergkam zitten. We zien wel hoe ondertussen al 4 blusvliegtuigen en 3 helikopters voor onze neus komen water tanken in de zee.
Onderweg naar hier reed de ene na de andere auto met toeristen ons voorbij, maar doordat de wegen werden afgesloten, lijkt het hier wel verlaten. Het is doodstil op de weg, alleen wanneer de blustoestellen boven onze hoofden vliegen wordt de stilte verbroken door de zware motoren.
We genieten van onze maaltijd en krijgen regelmatig informatie van de dochter die telefonisch in contact staat met verschillende mensen, waaronder hun buurman die brandweerman is. Ook voor onze lieve Griekse vrienden is het bang afwachten, zij hebben hun wijn- en olijfgaarden in Keri en daar halen ze in de winter hun inkomsten uit.
Een hele tijd later krijgen we te horen dat de wegen terug zijn opengesteld en kunnen we eraan denken om terug naar huis te keren. We nemen afscheid en beloven om dadelijk een bericht te sturen wanneer we thuis zijn aangekomen.
Dan wandelen we terug richting Limni Keri waar het heel druk is met al de mensen die er zijn ondergebracht na hun evacuatie. Het is ondertussen al goed donker geworden en de blustoestellen zijn gestopt omdat het voor hen niet mogelijk is om in het donker te werken.
Tegen de berghellingen zien we overal nog het vuur en ook vanaf het terras van ons huisje kunnen we de vlammen zien. Een berichtje gaat naar onze vrienden zodat ze gerustgesteld zijn en ik stuur er ook eentje naar onze Belgische vrienden om te horen hoe het met hen gaat.
Wat een dag!!!
Onze eerste blik op de brand
De felle wind drijft het vuur alsmaar verder, foto vanaf Limni Keri genomen
Donkere rook is achter het dorp van Limni Keri te zien
Deze kant van Limni Keri is heel anders
Een blusvliegtuig vliegt over
De brand is op weg naar Keri, foto vanaf de weg naar Marathia genomen
Een nieuwe brand achter de bergkam aan de taverne
Eén van de drie blushelikopters
Een tweede blushelikopter
De brand is tegen valavond nog niet geblust
In Keri woedt het vuur nog altijd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten