We rijden via de hoofdweg, kopen onderweg bij de ' Bakery ' een paar bladerdeeg gebakjes met hartige vulling voor 's middags en parkeren onze auto bij de ' Cave Bar '. Dan worden de rugzakken aangehangen en we gaan op pad.
Op veel plaatsen is het een ware bloemenzee en we ontdekken exemplaren die we nog niet eerder gezien hebben. Mijn man kan zijn hart ophalen bij het fotograferen en onze wandeling vordert langzaam.
Onderweg komen we voorbij de ruïne van het klooster op de top van een heuvel waar we vorig najaar naartoe geklommen zijn. Toen was het - vlak na een zware brand - rondom helemaal zwart geblakerd en tot onze vreugde zien we dat de natuur zich heel snel hersteld heeft want het is opnieuw door groen omgeven.
Waar het asfalt begint komen we aan een taverne waar we vriendelijk gegroet worden maar we hebben andere plannen en lopen door tot het ons welbekende plaatsje waar we meestal halt houden onder de bomen. We zetten ons op het muurtje want ondertussen is het middag en we doen ons tegoed aan onze meegebrachte bladerdeeg gebakjes.
Daarna zetten we onze wandeling verder richting Argassi en wanneer we in de buurt komen van het Venetiaans aquaduct volgen we de weg er naartoe. Wanneer het aquaduct van alle kanten op foto gezet is keren we terug langs dezelfde weg richting ons huisje. Terug aan de taverne gekomen zetten we ons aan een tafeltje voor een frisse Mythos en een cola en worden we aangesproken door een Nederlands koppel aan het tafeltje naast ons. Ze tonen belangstelling waar we naartoe gaan en waar we geweest zijn. Als onze dorst gelest is nemen we vriendelijk afscheid en beginnen aan het laatste stuk van onze wandeling tot waar we onze auto achter gelaten hebben...
Moeder en kind op straat... wat een bloemenzee
De klooster ruïne nu... en vorig jaar na de zware brand
Wat overblijft van een kerkje... en het Venetiaanse aquaduct
Onderweg
Vrondonero Beach... en de Cave bar waar we onze auto parkeerden
Onze wandeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten