We hebben al veel gezien tijdens onze vorige wandelingen, maar we hebben toch nog altijd een aantal onbekende plekjes waar we nog naartoe willen. De meeste zijn echter in dicht bebost gebied en daarvoor is het nu misschien toch nog wat vroeg.
Eigenlijk is er regen nodig, veel regen die de kurkdroge bossen dan weer veilig maakt om er door te lopen. Maar het ziet er niet naar uit dat we dat in de eerste tijd mogen verwachten.
Wanneer mijn was droog is begin ik meteen te strijken, zo zit alles straks netjes terug in de kast. Morgen staan er nog twee wasmachines op het programma en het huis heeft ook een poetsbeurt nodig, ik weet dus wat te doen.
Daarna is het stilaan tijd om aan het avondeten te beginnen. Wanneer ik in de keuken alles klaar zet, hoor ik opeens een zwaar vliegtuig overvliegen. Ik ga snel buiten kijken en ja hoor, wat had je gedacht? Een blusvliegtuig!
Mijn man merkt als eerste de zware rook op die van net achter de bergen komt. Het zijn de bergen waar wij onze favoriete wandelingen maken. We laten ons geheugen even werken en rekenen uit waar het ongeveer zou kunnen zijn. Na even onze hersenen gepijnigd te hebben, komen we ergens uit rond de bergen van Kiliomenos, waar zich ook het Yperagatou klooster bevindt.
Na dat het blusvliegtuig even alleen gewerkt heeft, krijgt het hulp van nog twee andere. We horen ook de brandweerwagens nog altijd rijden.
Even later kijk ik even online bij het nieuws van Zakynthos en verneem dat het inderdaad in de bergen van Kiliomenos brandt. Er wordt geblust met tien brandweerwagens en drie blusvliegtuigen.
Vorig jaar hebben we met onze Duitse gasten daar nog een heel mooie, lange wandeling gemaakt. We zijn toen van het dorp van Kiliomenos naar het Yperagatou klooster gewandeld. Daarna zijn we - tot groot ongeloof van de vrouw die ons bij het klooster verraste met een lekkere kop koffie - helemaal achter het klooster door gelopen, door de bergen. Via de voorkant van de bergkam zijn we dan terug langs een ander pad door de bergen naar Kiliomenos gewandeld.
Ik hoor die vrouw nog altijd zeggen 'O my God' terwijl ze haar handen in de lucht stak, vol ongeloof omdat we zo'n lange wandeling wilden maken. We hebben allen nog altijd mooie herinneringen aan die wandeling in de prachtige natuur.
In juni van dit jaar maakten we met hen nog een wandeling in de bergen tussen Kiliomenos en Loucha. Ergens in die mooie omgeving zullen we bij onze volgende wandelingen alweer zwartgeblakerde bossen zien.
Wanneer het donker is zien we dat de vlammen nu al uitgebreid zijn naar de voorkant van de berg. In het zwart van de avond tekent zich een rode gloed af, langsheen de bergflank die alsmaar verder en verder uitbreid. De blusvliegtuigen hebben hun werk gestaakt toen het donker werd, hopelijk kunnen de brandweermannen het onder controle houden tot ze morgenvroeg terug komen helpen...
De brand, gezien van aan de rivier achter ons huisje
Een blusvliegtuig
De brand bij valavond
De vlammen nu ook al aan de voorkant van de berg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten