Na een tip op de facebook-groep van Zakynthos waarvan ik lid ben, wil ik wel eens een bezoek brengen aan de Domeneghini Tower in Argassi. Mijn man wil graag nog een keer in Porto Roma gaan snorkelen en omdat het allebei in dezelfde omgeving ligt is de combinatie dus ideaal.
We houden onze lunch wat vroeger dan gewoonlijk en rijden daarna via Kalamaki naar Argassi. Mijn man denkt dat hij eerder dit jaar langs deze weg een wegwijzer naar de bewuste toren gezien heeft. En ja hoor, op het einde van het drukke toeristische centrum zien we de aanwijzing staan. We rijden even verder door tot op de plaats waar we onze auto altijd achterlaten, wanneer we naar de top van de Skopos van Vassilikos wandelen.
Van daaruit wandelen we een paar 100 meter terug en zien van op een afstand de toren en het bijhorende kerkje staan. Hier zijn we al tientallen keren voorbij gereden zonder het ooit op te merken. De weg is hier druk en met veel bochten, dus wanneer je in de auto zit is het altijd goed uitkijken. Waarschijnlijk één van de redenen dat het ons eerder nog niet opgevallen was.
Veel vroeger was Argassi een landelijk gebied met veel boomgaarden en plantages, maar vandaag is dat omgetoverd tot één van de meest populaire toeristische resorts van Zakynthos. Een andere reden waarom wij er meestal niet zo erg om ons heen kijken? Wij houden niet zo van al die drukte.
Wanneer we het weggetje naar de toren inslaan, zien we een bordje dat naar de bijbehorende fontein verwijst. Die is dieper gelegen naast de weg en is vanaf de weg onmogelijk te zien. Met een trap komen we bij de mooi gerestaureerde fontein, dus zeker een paar foto's waard. Terug boven aan de trap nemen we de smalle weg naar beneden en worden verrast door een mooi onderhouden toren en kerkje. De toren telt twee verdiepingen en er hangen foto's van vóór en na de restauraties. Bij het naar buiten gaan worden onze namen genoteerd en het land van herkomst.
Het nabij gelegen kerkje is open en ook daar maken we een paar foto's. Het is vlak aan het strand gelegen met zicht op Zakynthos stad en de haven. Naast de toren is een gezellig visrestaurant en de ganse omgeving is prachtig opgeknapt en heel netjes onderhouden.
In verband met de toren heb ik het volgende kunnen vinden en samengevat:
Op het moment van de installatie van de Venetiaanse overheersing op het eiland - aan het einde van de vijftiende eeuw - was het gebied verlaten als gevolg van de voortdurende aanvallen van piraten. In 1566 geeft de Venetiaanse administratie, het bevel om een twintig man sterke cavalerie-eenheid in het gebied te installeren, om dit fenomeen aan te pakken.
Archeologisch onderzoek heeft geen verband tussen de bouw van de toren en de installatie van de cavalerie-wacht kunnen aantonen.
Aan de familie Domeneghini - die eigenaar was van de toren - behoorde ook de nabij gelegen kerk van Agios Theodosius, net zoals de aangrenzende fontein die bekend staat als de 'Solomos fontein'. Waarschijnlijk zo genoemd vanwege het gebruik door de nationale dichter en patroonheilige Dionysios Solomos, bij zijn frequente bezoeken aan de familie Domeneghini. De toren is onlosmakelijk verbonden met de Nationale bevrijdingsstrijd van 1821.
Het ' Domeneghini Tower restauratie project' omvatte werken van metselwerk consolidatie, dak reparatie, verbetering van het gebouw en zijn omgeving en het behoud van de Venetiaanse fontein, evenals functionele restauratie van het interieur. Na voltooiing van het project is het gerestaureerde monument een zeldzaam voorbeeld van de seculiere architectuur in de periode van de Venetocracy. Het dient ook als locatie voor tijdelijke tentoonstellingen en om culturele evenementen te organiseren.
Wanneer we terug aan de auto komen, rijden we verder naar Porto Roma. We gaan langs de bootjes in het vissershaventje en klimmen over de rotsen tot bij ons lievelingsplekje. Daar ligt een grote rots in het water, in de schaduw van een nog grotere rots. Mijn plekje om te vertoeven terwijl mijn man tussen de rotsen gaat snorkelen.
De laatste tijd is er echter veel lawaai van de motorbootjes van het verder gelegen Banana Beach. Die kiezen dit mooie - en vroeger heel rustige stukje zee - voor hun attracties. Ze slepen een soort opblaasbare luchtmatrassen achter hun bootje mee, waarop meestal jongeren liggen, die tegen heel hoge snelheid over het water getrokken worden. Dit gaat gepaard met veel lawaai van de motoren en van het luide gegil zoals in de rollercoasters op een pretpark.
Vroeger konden we hier uren genieten van het geluid van de golven op de rotsen. Nu wordt dat rustgevende geluid volledig overstemd door het lawaai. Gezellig is anders...
Wanneer mijn man genoeg heeft van het snorkelen, nemen we alles bij elkaar en keren terug naar de auto.
Op de terugweg naar huis stoppen we in Vassilikos bij Restaurant Agnadi, voor een fris drankje en een lekkere schotel als avondeten. Zoals altijd is het eten weer heerlijk en de eigenaars super vriendelijk. Het restaurant is hoog boven de zee gelegen en biedt een mooi uitzicht over het eiland, van Agios Nicholaos Beach in het zuiden tot het nabij gelegen eiland Kefalonia in het noorden boven Zakynthos.
Onderweg naar huis stoppen we langs de weg van Argassi naar Kalamaki nog heel even bij een oud kerkje voor een paar foto's. We zagen het al meerdere keren schilderachtig tegen de bergflank liggen en gaan het nu eindelijk ook eens van dichterbij bekijken. Het is het oude kerkje van St. Elipsos, onderaan de berg heeft men later een nieuw kerkje gebouwd. We lopen wat rond op zoek naar een pad waarlangs we naar boven kunnen. Na lang zoeken vinden we het smalle paadje dat tussen de bomen door loopt tot bij de ingang tegen de berg.
De Solomos fontein nabij de toren
De Domeneghini Tower met ernaast het kerkje
Het kerkje van Agios Theodosius
In het kerkje
Het vissershaventje van Porto Roma
Mijn favoriete plekje op de rots
Uitzicht vanop het terras van Restaurant Agnadi
Een ander uitzicht vanop het terras
Boven tegen de berg het oude kerkje van St. Elipsos, onderaan het nieuwere
De ingang naar het oude kerkje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten