Even na de middag rijden we naar Marathia en gaan eerst even langs bij Taverna Marathia Star voor een drankje. Na de warme begroeting door onze vrienden, genieten we van het prachtige uitzicht op Marathonissi. Dit gaat nooit vervelen, ook al hebben we het al ontelbare keren gezien.
Wanneer mijn man en zijn broer met onze schoonzus naar de beach - beneden de taverne - wandelen om te gaan zwemmen, blijf ik op het terras zitten en haal mijn e-reader boven. Het strand bestaat uit rotsen en op dit uur van de dag is er geen schaduw. Ik verkies dan ook om rustig bij onze vrienden te blijven zitten en ondertussen een boek te lezen. De dochter des huizes vraagt belangstellend wat ik aan het doen ben en reageert verwonderd op mijn antwoord. Ze heeft nog nooit een digitaal boek gezien.
Al lezend vliegt de tijd snel voorbij en voor ik het besef komen de zwemmers terug aan het tafeltje zitten. Mijn man vertelt heel enthousiast dat hij naast een schildpad gezwommen heeft. Die dook onverwacht naast hem op en samen zijn ze een tiental minuten naast elkaar blijven zwemmen.
Dit had hij nog niet eerder meegemaakt en hij vind het fantastisch om zo dicht bij een schildpad te hebben gezwommen.
Hongerig van al dat zwemmen is het tijd om aan eten te denken. Katharina doet weer haar uiterste best in de keuken om een voortreffelijk gerecht op ons bord te toveren, maar we hadden niet anders verwacht.
Na het eten nemen we afscheid, natuurlijk niet zonder eerst voorzien te worden van een fles wijn en verse eitjes van hun kippen. De rest van de avond brengen we door op ons terras en maken plannen voor morgen.
Taverna Marathia Star met zicht op Marathonissi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten