Wanneer onze rugzakken gepakt zijn rijden we naar Litahakia en nemen daar dezelfde weg die we gisteren volgden. In Exo Chora rijden we door naar Anafonitria, waar we rechtsaf slaan richting Orthonies. Even voor de afslag naar het dorp laten we onze auto achter op een prima plaatsje in de schaduw van een grote boom. We nemen onze rugzakken, nog even kijken of de auto goed afgesloten is en weg zijn we.
Aan het eind van de weg - waar rechts de weg naar het dorp afslaat - slaan wij linksaf en volgen een lange tijd de asfaltweg. We komen voorbij de nieuwe school die gebouwd wordt en merken dat er sinds september nog niet veel veranderd is.
Langs de weg zien we de oplossing van een raadsel van gisteren. In Exo Chora zagen we zaaddozen van verwelkte bloemen die we nog niet eerder opgemerkt hadden. Omdat er geen bloemen of andere bekende merktekens waren, bleef het een raadsel voor de bioloog onder ons. Hier langs de weg krijgt mijn man nu het antwoord. Dezelfde zaaddozen met nog enkele bloemen, vinden we hier terug en we ontdekken dat ze afkomstig zijn van de mooie Nigella Damascena, in de volksmond 'Juffertje in het groen' genoemd.
Een eind verder komen we aan het pad dat tussen de bergen door naar het klooster leidt. Alhoewel het niet druk was, zijn we toch blij dat we de asfaltweg kunnen verlaten en gezellig naast elkaar kunnen lopen.
Het kiezelpad loopt voornamelijk tussen dennenbomen en laag begroeide bergtoppen. Enkele jaren geleden woedde hier een zware brand die de bossen bijna volledig vernield heeft. Sindsdien heeft de natuur zich grotendeels hersteld, maar het zal nog lang duren vooraleer er weer hoge bomen tegen de bergflanken groeien.
Het pad is op sommige plaatsen verraderlijk door de losse steentjes en we moeten uitkijken waar we onze voeten zetten. Ondertussen zoeken we een schaduwrijk plaatsje voor onze lunch en ik kijk een beetje te goed uit naar een geschikt plekje. Even bij een steile afdaling niet op de weg letten en door de rollende steentjes maak ik een flinke uitschuiver... en kom met een smak op de grond terecht. Mijn schoonzus is dadelijk bij me om me recht te helpen, maar buiten een schaafwond aan onderarm en knie is er niets aan de hand. Een goede les die me leert om in het vervolg beter op te letten.
Even verderop vinden we een ideaal plekje onder een boom waar we onze zelfgemaakte boterhammetjes bovenhalen. Tegelijkertijd kunnen we even uitrusten alvorens we onze wandeling verder zetten.
Aan het klooster gekomen wacht ons een teleurstelling. Rondom het klooster en de oude molen is alles begroeid met distels. We wagen het erop om erdoor te lopen, zodat onze gasten ook de achterkant kunnen bewonderen. Het valt niet mee om door die prikkende troep te geraken en achteraan aangekomen hebben we geen zin meer om nog tot aan de molen te lopen. In september konden mijn man en ik overal nog gemakkelijk rondkijken en foto's maken.
We gaan terug naar het pad en lopen bergop langs de steile asfaltweg naar het dorp van Orthonies. Vanuit de hoogte hebben we een heel mooi zicht op het klooster dat in de diepte ligt en op het eiland Kefalonia.
In het dorp aangekomen houden we halt bij ' Botega Café', met zijn gezellige terras en bijhorend museum. In september hebben we er nog een heerlijk Grieks slaatje gegeten en de eigenaars zijn heel vriendelijke mensen. Mijn man besteld een wit wijntje, zijn broer kiest voor een frisse Mythos en de vrouwen een vers geperste 'lemonada'. Mijn schoonzus en ik eten nog een stuk huisgemaakte citroencake en van de zaak krijgen we nog een schoteltje verse kersen. Daarna krijgen we van de zoon des huizes een rondleiding in het museum, wat eens het ouderlijk huis van zijn grootouders was. Hij verteld hoe met de 'machines' die er staan, wijn, olijfolie, brood enz. gemaakt werden. In het andere deel zien we nog de inboedel van het huis.
Na de rondleiding wandelen we voor een deel langs de velden en verder via de asfaltweg terug naar de auto en keren huiswaarts.
Bremstruiken geven kleur aan de weg
De beruchte raadselachtige zaaddoos van de Nigella
Cactussen en klaprozen geven dan weer een ander uitzicht aan de weg
Een pauw wou haar mooie staart niet openen voor een foto
Eindelijk gedaan met het asfalt
Dennen langs ons pad
De oude molen
Het klooster Panagia Spiliotissa
En afsluiten met een fris drankje bij Botega Café
Onze wandeling, een foto van september omdat het dezelfde tour was
Geen opmerkingen:
Een reactie posten