Mijn man besluit om ondertussen een beetje in de tuin te werken, want die heeft hij met al dat wandelen wel wat verwaarloosd.
In de voormiddag vertrekken we met ons drie en laten de auto achter op de parking aan de boerenmarkt. Nog een laatste wandeling langs de haven en dan gaan we eerst nog even bij de watermaatschappij langs om onze rekening van het water te betalen. In tegenstelling tot de elektriciteit- en internetrekeningen, kan het water nog niet automatisch via de bank betaald worden.
Daarna komt de winkelstraat aan de beurt en ik profiteer ervan om nog een paar zakjes kruiden te kopen in de kruidenwinkel. In een elektrowinkeltje koopt mijn schoonzus dezelfde frappe maker dan de mijne en die gaat mee naar Duitsland. Ze hebben de smaak van mijn frappe's te pakken en kunnen nu het vakantiegevoel bij hen thuis nog wat verder zetten.
Wanneer het middag is zetten we ons op het terras van ' La Strada' voor een wafel. Vorig jaar zijn we hier toevallig terecht gekomen, toen we bij het wandelen in de winkelstraat overvallen werden door een felle regenbui. We zijn hier toen gaan schuilen en hebben ondertussen de lekkere wafels leren kennen.
Mijn schoonbroer en ik kiezen voor een wafel met honing en mijn schoonzus eentje met een bolletje ijs. Voor mij mag er nog een lekkere kop warme chocomelk bij, want ik herinner me nog dat die hier vorig jaar zo lekker was. De anderen nemen een cappuccino en een dubbele Griekse koffie.
Na een tijdje komt de dienster met de wafels en verontschuldigt zich, haar baas heeft haar verkeerd begrepen en heeft er bij de wafels van mijn schoonbroer en mij ook bananen opgelegd. We stellen haar gerust en vinden het niet erg, die bananen zullen ons ook wel smaken.
Bij het betalen zie ik dat men de bananen aangerekend heeft die wij niet besteld hebben, dat betekent dan geen fooi vandaag. Wanneer we aan het tafeltje naast ons horen dat ook daar iets verkeerds gebracht wordt, rijzen toch wel enkele vragen... Die mensen zijn niet zo tolerant als wij en sturen het niet gevraagde terug.
Daarna rijden we terug naar huis.
Tegen het avondeten vraagt mijn schoonbroer waar we ergens kunnen gaan eten, want zij willen ons op de laatste avond nog eens uitnodigen voor een etentje. Hij wil wel eens naar ' Michaëlo's ' gaan in Kalamaki, ook al waren wij daar zelf niet zo tevreden over. Maar wie weet, misschien is het deze keer anders en we hopen allemaal dat de bediening nu wel goed is.
We worden begroet en krijgen dadelijk op dezelfde barse toon van de dienster de vraag wat we willen drinken. Mijn schoonbroer vindt dat ze praat alsof ze door het leger gedrild is. We hebben amper de menukaart geopend wanneer men al komt noteren wat we willen eten. Omdat we onze keuze - uit de hele lange lijst - nog niet gemaakt hebben, komen ze even later nog eens terug. Ik kies net zoals vorige keer voor Lamb Kleftiko, want dat heeft mij toen heel goed gesmaakt. Mijn man en onze schoonzus kiezen voor de dagschotel - een kippengerecht met een crème sausje - en mijn schoonbroer neemt een visgerecht.
Het eten is net als vorige keer weer heel lekker, maar het stoort ons allen heel erg dat men ook nu weer tot vervelens toe komt vragen of alles in orde is. Zo kan men toch niet rustig genieten van het lekkere eten? Wanneer mijn schoonbroer - die als laatste zijn bord leeg heeft - zijn laatste hap nog aan het doorslikken is, komt men de borden al weghalen. Wanneer we op de vraag of we dessert of koffie willen, negatief antwoorden, is het wel duidelijk van hun gezicht af te lezen dat dit niet naar hun zin is.
Het ging allemaal zo snel en ze stonden zo vaak aan onze tafel, dat we niet eens de tijd vonden om foto's te maken van onze gerechten, iets wat we meestal wel doen als herinnering voor later.
Mijn schoonzus vindt dat we beter bij ons op het terras een koffie kunnen drinken. Die zal ons veel beter smaken dan hier, waar het lijkt alsof we aan een lopende band zitten en niet snel genoeg alles naar binnen kunnen werken. Ik beloof haar ook nog een ijsje en dan stappen we op en rijden naar huis.
Dit is een taverne die bij ons allen ver onderaan de lijst staat van eetgelegenheden.
We vinden het heel jammer dat een taverne waar men lekker eten bereidt, zo verpest wordt door de bediening. Alweer steunt het ons allen in onze overtuiging, dat een kleine lokale eetgelegenheid, veruit primeert boven een taverne die zich vooral op de toeristen toespitst.
We besluiten de avond op ons terras met espresso voor de mannen en een ijsje voor de vrouwen.
Lekkere wafels bij ' La Strada'
De beruchte wafel met ongevraagde bananen... maar wel lekker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten