Jaren geleden werden voor hem al een herdenkingsmonument en een standbeeld opgericht. In september 2014 werd op het Solomosplein nog een bronzen beeld onthuld ter ere van zijn vijfhonderdste geboortejaar. Dit laatste werd bijna een jaar geleden verplaatst naar een parkje aan het Xenia-complex, waar ook al het marmeren borstbeeld van onze landgenoot stond. Het parkje kreeg de naam ' Vesal Square'.
Meer informatie over Vesalius en wat hij met dit eiland te maken heeft gehad schreef ik al uitvoerig in mijn blog. Deze informatie is eenvoudig terug te vinden via de zoekfunctie in mijn blog.
Bij de inhuldiging van het bronzen beeld in 2014 werd door de Belgische delegatie beloofd om elke drie jaar naar Zakynthos te komen met het Vesaliusverhaal... en ze zijn hun belofte nagekomen. Einde mei gaat de Zakynthos Vesalius Triennial 2017 door op het eiland.
Ik werd een tijdje geleden uitgenodigd op dit sportevenement door de vrouw die eind vorig jaar in mijn blog mijn interesse in Vesalius ontdekte. Zij is ook een lid van de Belgische delegatie. Mijn sportieve prestaties beperken zich echter tot fietsen en wandelen, ook al leveren we tijdens dat laatste soms zware inspanningen. Maar aan wedstrijden deelnemen laat ik toch liever aan anderen over.
Wat niet wil zeggen dat ik geen interesse heb en vandaar dat we besluiten om deze namiddag tot in Limni Keriou te rijden. Ook onze gasten zijn van de partij.
Een parkeerplaats op de parking is geen optie meer vanwege de ruime belangstelling, maar naast het meer vinden we toch nog een geschikt plaatsje om de auto achter te laten.
Vlakbij het strand zien we het Vesal-cup spandoek en op het plein naast de parking is een strandvoetbalwedstrijd aan de gang. Spijtig komt er alleen maar Grieks uit de luidsprekers.
Aan het strand zelf vinden we de meeste mensen, want daar begint zo dadelijk een zwemwedstrijd. Ideaal weer om in het water te vertoeven want de temperaturen gaan naar 28°.
Na een tijdje wandelen we langs het haventje en mijn man en schoonbroer hun interesse is dadelijk gewekt wanneer ze in de verte een paar zeekajaks in het water zien. Hun droom is om eens met zijn tweetjes met een kajak op zee te peddelen. Mijn schoonzus en ik gunnen hun die droom zolang wij maar niet mee moeten...
We brengen ook een bezoek aan het keramiekwinkeltje van Andriani. Ze heeft haar werkplaats en een grote winkel in Agios Sostis, en die hebben we in het verleden al een paar keer bezocht. Hier in Limni Keriou is er naast de bakker een kleiner filiaal. De keuze is in Agios Sostis echter groter en wij zijn dan ook meer geneigd daar iets te kopen wanneer we keramiek zoeken.
Van daaruit wandelen we naar Marathia en kiezen niet voor de steile binnenweg, maar nemen de omweg. Langs deze weg zijn onze gasten nog niet gegaan, voor hen dus een kans om ook die te leren kennen.
Onderweg genieten we van het uitzicht en hoe hoger we komen, hoe mooier wordt het zicht op Limni Keriou en de baai van Laganas. Met het schildpaddeneiland Marathonissi erbij is dit toch nog altijd één van onze favoriete plaatsen op het eiland.
Bij Taverna Marathia Star gekomen gaan we onze vrienden eerst begroeten en iets drinken. Het is de eerste keer dit jaar dat we hier komen en we worden allen zeer hartelijk welkom geheten. We hebben voor allen een geschenkje meegebracht. De dochter des huizes houdt sinds vorige winter een oogje op ons huisje tijdens onze afwezigheid en omdat ze er geen vergoeding voor wil, bedanken we hen dus maar met hun geliefde parfums.
Wanneer onze dorst gelest is wandelen we eerst nog even door naar Marathia Beach. We hoopten de enigen te zijn maar we komen bedrogen uit. Er ligt iemand te zonnen op de rotsen en we houden het dan maar bij het keienstrand waar we genieten van het kristalheldere water. Het heeft zoals altijd weer zijn aparte groene kleur en we kunnen niet genoeg benadrukken hoe mooi het hier wel is.
Dan is het tijd om te gaan eten en we wandelen terug naar onze vrienden in de taverne. Hun schattig kleinzoontje heeft alleen maar oog voor onze kleine Matia en kijkt heel verwonderd wanneer het tijd is voor zijn papflesje. Een poes die van een papfles drinkt ... dat heeft hij nog niet eerder gezien.
Ondertussen worden onze bestelde gerechten klaargemaakt. Chicken Souvlaki voor mij, Chicken Gyros voor mijn schoonzus en mijn schoonbroer wil de Snapper wel eens proeven. Voor mijn man als gewoonlijk de Lamb Kleftico, waar is de tijd dat hij zei nooit lam te eten...
Na de maaltijd wandelen we terug naar Limni Keriou en nemen nu wel het steile pad naar de haven. We komen net op tijd om de lopers van het sportevenement te zien aankomen. Gelukkig voor hen is het ondertussen wat minder warm geworden en moesten ze niet lopen bij de 28° van daarstraks.
Daarna is het weer tijd om naar huis te rijden en nog wat na te praten op ons terras...
Het sportevenement
De haven van Limni Keriou
Even kijken naar de kajakkers in de haven
Het kristalheldere water van Marathia Beach
Een lekkere Snapper
En een al even lekkere Chicken Gyros
Geen opmerkingen:
Een reactie posten