Zo gezegd zo gedaan, dus maken we er vandaag dadelijk werk van en dan kunnen we hen gelijk ook de mooie plekjes aan de Venetiaanse brug in Alykes laten zien.
Mijn man en ik hebben deze wandeling bijna vier jaar geleden al eens gemaakt, maar ik ben er toch al heel wat van vergeten. Meteen een gelegenheid om mijn herinneringen terug wat op te frissen.
In tegenstelling tot gisterenmorgen schijnt de zon al van bij het ontwaken volop. We zien een stralend blauwe lucht en het beloofd warm te worden, en van datgene wat ik me nog herinner is er zo goed als geen schaduw onderweg.
We rijden dezelfde weg van gisteren, maar in plaats van de weg naar Kalithea in te slaan rijden we door Katastari tot aan het fruitkraampje in de buurt van het oude klooster. Het kraampje is gesloten maar we hopen dat het open is na onze wandeling. Aan de overkant van de weg parkeren we de auto aan het begin van onze wandeling en onze gedachten gaan terug naar vorig jaar in juni toen we hier ook gestaan hebben. We wilden net aan onze wandeling naar Xigia Beach beginnen, toen er een hevig onweer met stortregen losbrak en ons meer dan een uur heeft vastgehouden in onze auto.
Al bij al hebben we achteraf nog een heel mooie wandeling gemaakt, maar we kunnen het toch niet laten om even over dat onweer te praten. Voor vandaag moeten we echter niet bang zijn, een onweer en regen zit er helemaal niet in. Gelukkig maar!
Het eerste wat we op onze wandeling tegenkomen is het oude klooster waar men de laatste jaren heel veel werk aan heeft besteedt om het te restaureren. Bij ons bezoek vier jaar geleden konden we er nog gewoon rondlopen, maar nu is de muur er rond ook klaar en staat er een poort. Twee grote honden bewaken het domein waardoor we beginnen vermoeden dat het privé-bezit geworden is. Zo spijtig, want dit zou een grote trekpleister kunnen zijn. Alles is prachtig gerenoveerd en een oud klooster met kerk is altijd de moeite waard om te bezichtigen.
Van daaruit loopt het pad alsmaar bergop en wanneer het middag is zijn we op het hoogste punt van onze wandeling. De top van de Vrachionas is van hieruit duidelijk zichtbaar en wanneer we vertellen dat wij twee - via het pad dat we zien - naar het hoogste punt van het eiland gewandeld zijn, vindt mijn schoonbroer die wandeling ook wel de moeite waard. Alweer iets voor ons 'te doen' lijstje.
We zoeken een geschikt schaduwplekje om te picknicken en na enige tijd vinden we dat onder een mooi gevormde boom. De horizontaal gegroeide stam biedt een perfecte zitplaats voor twee van ons, de twee anderen zetten zich op een steen die als zitplaats kan dienst doen.
De boterhammetjes worden boven gehaald en we genieten alweer van de rust en de stilte. Kleine Matie kan maar niet genoeg krijgen van de grassprieten en de bloemetjes. Na de lunch wordt het afval - zoals altijd trouwens - in een plastiek zakje in onze rugzakken gestopt om thuis in de vuilnisbak te belanden.
Wat later staan we op een punt waar we het wandelpad van gisteren kunnen zien. Van daaruit gaat het bergaf tot aan de kerk waar mijn man en ik vorig jaar - bij een andere wandeling - een schuilplaats vonden voor een regenbui. We nemen wat foto's en wandelen dan verder via het dorpje Chartata tot we op de asfaltweg naar het noorden komen.
Hier is het heel druk door vrachtwagens die op en af rijden met afval. Helemaal niet gezellig om te wandelen en daarbij nog gevaarlijk als wandelaar wanneer je aan de kant van de weg loopt en een vrachtwagen op dat punt kruist met een tegenligger. We lopen zo snel mogelijk door tot we bij het fruitkraampje komen.
De vrouw van het kraampje herkent ons nog van vorig jaar en we zetten ons aan een tafeltje. Om onze dorst te lessen bestellen we twee Portokalada's, een Lemonada en een biertje. Vanaf dit hoge punt hebben we een prachtig zicht over de zee en de oostkust van het eiland.
Al snel stoppen er nog meerdere toeristen en ook vier fietsers komen bij het kraampje zitten. Na een tijdje op hun gsm's te hebben getokkeld en het uitzicht te hebben bewonderd, rijden ze netjes terug weg zonder ook maar iets verbruikt te hebben ... Je moet maar durven!
Ook voor ons is het tijd om op te stappen. We lopen naar onze auto aan de overkant en rijden naar Alykes. We parkeren bij Taverna Potami waar we later op de dag willen gaan eten. Van vorig jaar weten we dat de keuken pas tegen het avondeten opengaat en wanneer mijn schoonbroer gaat informeren krijgt hij te horen dat de kok om 16.00 komt. Nog ruim de tijd dus om de omgeving te verkennen.
Aan de brug bij Potami wordt eerst wat rondgekeken. In de rivier zien we vliegende vissen steeds opnieuw uit het water opspringen en een eind verder er terug induiken, mooi om naar te kijken. Dan wandelen we langs het water tot bij de Venetiaanse brug, steken die over om via het haventje naar het strand te wandelen. Tot onze verbazing ligt dat al behoorlijk vol en na even tot aan het einde van de pier te hebben gewandeld, gaan we verder langs het strand tot aan de zoutmeren.
Van daaruit wandelen we door de straat met winkeltjes, hotels en eetgelegenheden tot we terug bij de Venetiaanse brug komen. Deze keer wandelen we via de andere rivieroever terug tot aan de Potami en onderweg bekijken we nog ijverig de bloemen die we tegenkomen.
Bij de taverne bestellen we een Chicken Filet Potami voor mijn schoonzus en een Chicken Filet à la crème voor mij. De twee broers delen een 'mixed grill' van vis voor twee personen. Zoals ook vorig jaar is het eten weer heel lekker en de mensen van deze taverne zijn weer heel erg vriendelijk.
Spijtig dat het zover van ons huisje gelegen is, anders zouden we hier wel vaker komen eten.
Heel voldaan na een alweer geslaagde dag rijden we terug naar Agrilia...
Meer foto's en belevenissen van de brug en omgeving van Alykes bij 30 september en 1 oktober 2016
Het gerestaureerde klooster
Een spin kiest een bloem van dezelfde kleur om haar prooi te vangen
Een prima zitplaats voor de picknick
Zicht diep onder ons op de baai van Alykes en de zoutmeren
De rivier met zicht op de bergen aan de oostkust
Bloeiende struiken en bomen langs de rivier
Bloemetjes en zaden van een cederhout boom
Gezellig eten bij Potami met zicht op de rivier
Mixed Grill van vis
Chicken Filet Potami en Chicken Filet à la crème
Onze wandeling, zonder het deel in Alykes
Het hoogteprofiel en de afstand, zonder het deel in Alykes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten