Dat geeft ons zin in nog een wandeling en in overleg met onze gasten kiezen we voor een rondwandeling in de omgeving van Keri.
We rijden nogmaals tot op de parking van Limni Keriou en beginnen daar aan onze wandeling.
Mijn man en ik maakten deze wandeling al eens in oktober en we weten sindsdien dat een paar delen van het wandelpad afgesloten zijn door privé eigenaars. Daarom beginnen we deze keer ook niet aan het meer en via het smalle paadje naar de hoofdbaan, maar vertrekken langs de straat met de supermarktjes en de vakantiehuizen.
Aan de wegwijzer naar Villa Christina volgen we die smalle weg tot we op de baan naar Keri uitkomen. In plaats van naar Keri te gaan, nemen we de andere kant en juist voorbij het bruggetje komen we aan een elektriciteitscabine. Hier begint het wandelpad en in tegenstelling tot vorige keer is hier gemaaid zodat we duidelijk kunnen zien waar het pad begint.
Vorige keer zagen we een rode pijl die op een rots geschilderd was, maar een pad was er niet te vinden. Onze wandel-GPS precies volgend zijn we toen door het hoge gras gelopen om even later op het juiste pad terecht te komen.
Waarschijnlijk heeft men gemerkt dat het pad overgroeid was en is men daarom maar met de bosmaaier langs geweest.
Het smalle paadje loopt omhoog tot we op een breder kiezelpad uitkomen. Van hieruit lopen we langs olijfgaarden en dennenbossen, onderweg genietend van de omgeving. Wanneer we achterom kijken zien we het meer en Limni Keriou onderaan de heuvels van Agios Sostis. Een mooie oude olijfboom moet ook op de foto en dan komen we bij de weg van Keri naar Agalas.
Voor we die weg opgaan zetten we ons eerst neer bij de rand van een olijfgaard en halen onze boterhammetjes uit de rugzak. Het mandje van Matia wordt opengemaakt en hij gaat dadelijk de nabije omgeving verkennen. Aan alles merken we dat hij er plezier in heeft om met ons mee te wandelen. Onderweg slaapt hij rustig in zijn draagmandje en bij de picknick ravot hij tussen de bloemen, de struiken en het gras.
Na de lunch volgen we eventjes de asfaltweg naar Keri en slaan dan rechtsaf aan de wegwijzer naar Keri Village. Hier is het even klimmen tot we aan de antennes komen en daarna lopen we door een bos en krijgen we nog even het schildpadeiland Marathonissi te zien. De zon versterkt de dennengeur van het bos en dit nodigt ons uit om er even te blijven genieten, ondertussen eten we wat fruit.
We zetten onze wandeling verder en komen na een tijdje op de plaats van waar we de rotsen van Cape Keri vanaf een andere kant zien dan gewoonlijk. Ook aan deze kant van de rotsen is het water prachtig blauw.
We lopen door tot we aan de weg van Limni Keriou naar Keri komen en volgen die enkele meters, om dan aan de overkant een ander wandelpad in te slaan. Er komen nog wat serieuze hellingen voor we op het pad komen dat via de Skopos van Keri naar Limni Keriou loopt.
Aan de weg naar Marathia gekomen moeten we die alleen nog maar oversteken, het steile pad naar de haven van Limni Keriou nemen en we zijn weer bij de auto die vlakbij het strand staat.
Mijn man en onze gasten gaan even verkoeling zoeken in het water, terwijl ik op het strand blijf bij Matia. Nieuwsgierig als hij is loopt hij even in het water, maar al even snel is hij er weer terug uit. Katten en water... dat is geen goede combinatie.
Even later rijden we richting Marathia voor een etentje bij Taverna Marathia Star. Mijn schoonbroer kiest de Gegrilde Sardienen, ik ga voor de Chicken Souvlaki, mijn man kiest natuurlijk weer de Lamb Kleftiko en mijn schoonzus heeft een voorkeur voor de Chicken Gyros. Voor ons allen samen nemen we nog een bord Briam, dat zijn gestoofde groenten en we willen die toch ook wel eens proberen.
Na het eten neemt onze familie afscheid van onze vrienden met de belofte volgend jaar terug te komen en wij zeggen tot de volgende keer, ons zien ze hier vanzelfsprekend nog vaak terug.
Dan is het tijd om terug naar Agrilia te rijden...
Meer foto's en belevenissen over dezelfde gelopen wandeling met een beetje verschil in route bij 4 oktober 2016
Een olijfgaard met links een heel oud en mooi exemplaar
Een olijfboom met een wel heel aparte stam
Het bos op de top
Ook aan deze kant van Cape Keri is het water mooi blauw
Een steile klif
Zicht vanaf de Skopos op Limni Keriou en de baai van Laganas
Het strand van Limni Keriou
Vanaf het strand kijken naar het schildpadeiland Marathonissi
Matia houdt niet van het water
Gegrilde Sardienen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten